Wykorzystanie odpadu z produkcji tartacznej.

Jednym z większych problemów wszystkich warsztatów stolarskich oraz tartaków, jest znalezienie sposobu na sensowne zagospodarowanie odpadu drewnianego. W tego typu zakładach każdego dnia powstają tony wiórów, zrębków i trocin, dla których trudno znaleźć jakiekolwiek sensowne przeznaczenie. Obecnie jednak ten problem można już mieć w pewnym sensie z głowy, bowiem z odpadu tego można wytwarzać ekologiczny materiał opałowy, jakim jest brykiet drzewny. Wobec tego też, pojawiła się możliwość sprzedaży trocin i wiórów, do zakładów produkujących brykiet drzewny, bądź też samodzielne zainwestowanie w linie produkcyjna do brykietu drzewnego.

Samodzielna produkcja brykietu.

Oczywiście rozwiązaniem bardziej korzystnym z finansowego punktu widzenia jest samodzielna produkcja brykietu. Wiąże się to jednak z koniecznością poczynienia pewnych inwestycji. Jednakże w przyszłości będzie to przynosić już tylko stały i stabilny dochód, wobec czego gra, jak najbardziej warta jest świeczki. Jeśli zdecydujemy się na taki krok, trzeba będzie zainwestować w następujące elementy:

Obiekty magazynowania wiórów, trocin i zrębków – nie możemy trzymać ich na dworze, aby zapewnić odpowiednio niski poziom wilgotności przed przystąpieniem do procesu brykietowania.

• Obiekty produkcyjne – na których ustawimy brykieciarki, czyli maszyny przetwarzające odpad produkcji tartacznej i stolarskiej w brykiet drzewny
• Obiekty magazynowania brykietu – które powinny być wyposażone w dodatkową suszarnię, aby gotowy wyrób poddać jeszcze suszeniu. Chodzi tutaj o to, aby poziom wilgotności gotowego brykietu był jak najniższy, co zapewni maksymalnie dobre warunki jego spalania.
• Brykieciarki – czyli maszyny, które będą przetwarzać wszelkie odpady tartaczne i stolarskie w brykiet. To zdecydowanie najbardziej wymagająca kwestia, bowiem nowoczesne maszyny będą kosztowne, a jednocześnie będą wymagać prawidłowej instalacji i obsługi.

Dlaczego tak ważna jest wilgotność w procesie produkcji brykietu.

Wspominaliśmy powyżej parokrotnie o wilgotności i suszeniu gotowego brykietu. Warto sobie ten temat nieco bardziej wyjaśnić. Otóż w przypadku materiału wsadowego, jego poziom wilgotności będzie wpływać na jakość wytwarzanego brykietu. Jeśli będziemy mieć zbyt mokre trociny, to w procesie brykietowania, gdzie pod wysokim ciśnieniem i przy udziale wysokiej temperatury, trociny są prasowane, wydzieli się zbyt dużo wody. To nie jest dobre, bowiem w tym procesie wydziela się także żywica która stanowi naturalne lepiszcze dla brykietu, a nadmierna ilość wody, po prostu osłabi strukturę gotowego brykietu. Będzie się on łatwiej kruszyć, a to nie jest wskazane.

Tak samo istotne jest aby gotowy brykiet nie był nazbyt wilgotny, bowiem w procesie spalania, będziemy zbyt dużo tracić. W pierwszej bowiem kolejności ciepło będzie zużywane do odparowania wody zawartej w brykiecie drzewnym. Ponadto, parująca woda będzie przyczyniać się do korodowania elementów kotła. Optymalnym poziomem wilgotności gotowego brykietu jest tutaj 8%, a im mniejszy poziom osiągniemy tym lepsza jakość wyprodukowanego paliwa.